Al vaker heb ik vanachter deze katheder woorden van waardering uitgesproken in de richting van de leden van de Commissie Beleidsevaluatie. Dertien rapportages in deze bestuursperiode is een prestatie van formaat. Enkele evaluaties springen er wel uit; Early Warnings en Sturen met Kaders hebben echt iets opgeleverd. Ik denk inderdaad dat GS en de organisatie let op de bewegingen van de commissie, en dat mag ook!

De columns van de verschillende leden geven een indruk van hun persoonlijke ervaringen. Alles overziend stemt mij dat bijzonder positief. Mijn aarzeling enkele jaren geleden toen ook de Rekenkamer werd geïntroduceerd is verdwenen. Beleidsevaluatie blijft nodig!
Doelgericht controleren en afstemmen met andere onderzoeken is daarbij gewenst.

De betrokkenheid van PS bij de keuze van onderwerpen kan beter, maar vooral de verantwoording van GS over de wijze waarop aanbevelingen zijn verwerkt moet naar een hoger niveau. Er is voorgesteld om daar de reguliere bestuursrapportages voor te benutten wat GS ook onderschrijft. Het zal er de komende jaren op aankomen of dit daadwerkelijk wordt waargemaakt. Dat houdt ook in dat de staten verantwoordelijkheid neemt om hier beter op toe te zien.

Overigens heeft de staten in deze periode nog meer interessante zaken opgepakt. Ik denk dan aan het gesprek over Waarden & Normen, maar ook over het recente rapport “Verschil maken” waarin de kerntaken van de provincie worden geanalyseerd.

Deze meta evaluatie bracht mij persoonlijk ook tot een reflectie op mijn bestuurlijke periode die vandaag eindigt. Als eenmansfractie opereren is lastig, maar levert ook veel kansen om je stem te laten horen. Terugblikkend ben ik dankbaar dat ik zoveel heb mogen doen, maar ook van de staten zoveel ruimte heb gekregen om zaken aan te pakken. Dat ik afgelopen weken door mijn collega’s als Beste Statenlid van Noord-Brabant werd gekozen heb ik als een voorrecht ervaren. Nogmaals mijn dank voor jullie stem.

Maar al evaluerend is er ook een andere kant. Ik vertegenwoordig een politieke partij die de naam van christen draagt én een partij die zich gereformeerd noemt. Dat zijn hoge pretenties. Een christen kent als het goed is zijn plaats, aan de voeten van Christus. Daar belijdt hij zijn fouten en vraagt hij om vergeving. Ook voor al die missers die ik hier heb gemaakt. Voor die woorden die ik niet had moeten spreken, voor die houding die mij niet paste. Maar ook voor de woorden die ik wel had moeten zeggen.

Collega’s,
Ik zal het statenwerk en het debat vanachter deze katheder missen. Met vreugde heb ik vier jaren in deze statenzaal gedebatteerd. Ik zal jullie als collega’s missen.
Vergeef wat ik fout deed. Ik wens jullie allen een rijke toekomst. Van harte Gods zegen.

Jan Luteijn, ChristenUnie-SGP Noord-Brabant